12 Nisan 2009 Pazar

iki dudak arası sessizlik

ramak kalmıştı ağzından kaçırmasına. Günlerdir dışarıya çıkmıyordu. Sakladığı sırlarla beraber öylece sorguluyordu gerçeği kendi karanlığında. Siyah ve beyaz kadar katıydı kendine karşı. Gerçeğini inşa ederken kendi içinde disiplinin sürekliliğinin gereğine inanıyordu. Bazen çok katı olabiliyordu şu anki gibi. Gölgesi çıkıp haykırmak istedi kendisinden başkasına söyleyemediklerini. Gülümsedi sakince ve ona onsuz hiçbir yere gidemeyeceğini hatırlattı. Israr edince, sadece "Şşşşş!..." deyip susturdu usulca.
12.04.09 , 01:37

not: görsel Dilek Savaş'a aittir.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

yaz bakalım yazzzz. sen mi iyi yapıyosun ben mi? herşeyi haykırmak mı daha kolay yoksa susup sindirmeye çalışmak mı? bunu bi deney olarak görelim. bakalım kimin seçimi doğru. kim bilir bakarsın o da görecelidir:) ÖZGE

Adsız dedi ki...

hayatı anlamsızlaştırma ve hikayesiz bir dünya yaratma gayreti kendi sığ çemberimizde neden..